Blog

Znalazłem wiewiórkę i co dalej…

Mama wiewiórka zazwyczaj wraca po swoje młode. Jeśli jest zimno najlepiej położyć malucha na termoforze lub ciepłej butelce z wodą, zostawić i dać szanse Mamie Wiewiórce, żeby po niego wróciła.
Jeśli jednak nie wróciła po 2-3 h należy skontaktować się z najbliższym ośrodkiem Rehabilitacji Dzikich Zwierząt. Uzyskać informację, czy są w stanie przyjąć Malucha i się nim zaopiekować.

Karmienie… czyli jak nie zrobić krzywdy!

1. Mleko krowie nie nadaje się dla wiewiórek! Podawanie nawet niewielkich ilości mleka krowiego wiewiórkom, może skończyć się śmiercią.

2. Jeśli chcesz karmić oseska potrzebujesz mleka dla szczeniąt lub kociąt lub mleka koziego.

3. Mleko musi być bardzo ciepłe, ale nie gorące.

4. Nie karmimy zwierzaków z obniżoną temperaturą ciała, nie są one wtedy w stanie strawić pokarmu. Najpierw należy wiewiórkę ogrzać.

5. Do karmienia należy stosować strzykawki o jak najmniejszej objętości. Najlepiej nadają się do tego tuberkulinówki (strzykawki o objętości 1 ml). Wtedy masz pewność, że podawana kropla nie będzie zbyt duża.

6. Jeśli podczas karmienia mleko pojawia się w nosie, oznacza to, że żywienie przebiega zbyt szybko i część pokarmu może się dostać do układu oddechowego.

7. Wiewiórka powinna spożywać ilość mleka równą 5% -7 % masy ciała zwierzęcia na porcję. Ważne jest, aby nie przekarmiać wiewiórki, ze względu na ryzyko wzdęcia. W razie wzdęcia warto podać doustnie kroplę espumisanu. Jeśli objawy nie ustąpią - jak najszybciej zabrać zwierzaka do lekarza weterynarii.

8. Po każdym posiłku należy wymasować brzuch, okolice narządów płciowych i odbyt ciepłym wilgotnym, gazikiem. Małe wiewiórki, nawet do 5 tygodnia, nie oddają same kału oraz moczu.

Rozszerzanie diety

W szóstym tygodniu wprowadzamy powoli pokarm stały. Na początku można dać wiewiórce kawałek jabłka lub dołożyć niewielką ilość przecierów owocowych (np. jabłkowo bananowych) do mleka. Warto postawić już talerzyk z wodą.
W siódmym tygodniu można dołożyć winogrona, orzechy bez skorupek, nasiona słonecznika, biszkopty.

Kilka ciekawostek

Wiewiórki żywią się głównie nasionami, grzybami i owocami, ale zjadają również owady, jaja i pisklęta.

Puszysty ogon wiewiórki pomaga jej utrzymać równowagę, ale pełni też rolę „spadochronu” podczas spadania z drzewa.

Wiewiórki budują sobie gniazda o kształcie kulistym z otworem wejściowym, który zamykają w okresie rozrodczym lub podczas zimy. Rzadziej zamieszkują dziuple. Zazwyczaj posiadają kilka miejsc w których przechowują zapasy.

Największym zagrożeniem dla wiewiórki rudej, jest wiewiórka szara. Nie tylko jest konkurentką o zapasy, ale przenosi również wirus ospy, który dla wiewiórki pospolitej jest śmiertelny.

lek.wet. Magdalena Kowalczyk-Sadlak